İsrail Füzeleri Gazze’de Büyük Zarara Yol Açtı
Gazze‘nin en güneyinde bulunan Rafah Şehri’nde, 24 Ekim 2023 sabahı İsrail füzesi, o zaman İsrail askerleri tarafından "güvenli bölge" olarak ilan edilen babamın evine çarptı. Füze, çocuklarımla oturduğum yerden sadece 5 fit uzaklıkta patladı.
Bu saldırı, 13 yaşındaki oğlum Abdullah’ı ve diğer altı kişiyi öldürdü; 10 yaşındaki yeğenim Joud, üvey annem Intisar, halam Fatima, halam Khariyya, kuzenim Fawziyya ve komşumuz Hamad. 10 kişi de dahil olmak üzere yaralı olanlardandık; aramızdan sadece oğlum Abdelrahman kurtuldu, o evden ekmek almaya giderken uzun bir kuyrukta bekliyordu.
Hayatta kalanlar olarak elimizden ne geliyorsa topladık ve Gazze’deki ikinci en büyük şehir olan Han Yunus’taki Nasser Hastanesi’nde, savaş nedeniyle Rafah’taki kötü tıbbi altyapı nedeniyle, yaralarımızı iyileşmek ve sevgili oğlum Abdullah’ın kaybıyla dolu bir şekilde birkaç hafta geçirdim. Mustafa tıbbi tedavi almaya yurt dışına çıkma şansı buldular. Mayıs ayında İsrail Rafah geçidini Mısırlıların elinden almadan önce Gazze’den ayrılabilmişlerdi ve Haziran ayında geçidi yok etmişlerdi. On binlerce kişinin bu şansı olmadı.
Hastanede gördüğüm acı dayanılmazdı; cesetlerin akını bitmek bilmiyordu. Onları taşıyacak yeterli ambulans olmadan, ölülerin bedenleri birer birer özel arabalarla veya eşek arabalarıyla getiriliyordu. Anneler, babalar ve sevdikleri anlarının kalıntılarını almak için gelirken şaşkınlıktan ve acılarından çığlık atıyordu.
Bu savaşın başlangıcındaki günlerde, bu dehşetlere alışmak mümkün müydü merak ettim. Ama sonra bir annenin çığlıkları havayı delip geçti ve düşüncemi boşa çıkardı. Dünya buna alıştı diyebilmek de zor. Belki de.
Aralık başında hastaneden ayrıldım, Rafah’a geri döndüm, çünkü İsrail’in 1,5 milyon yerinden olmuş insanın barınmaya çalıştığı şehre kara bir saldırı başlatma tehdidi altındaydı; diğer aileler gibi biz de şaşkınlık içindeydik; İsraillin Rafah’a saldırması durumunda nereye gidebilirdik?
Ailem ve ben Han Yunus’ta bir dairem olduğu için oraya geri dönmek üzere bir plan yapmaya başladık. Bu bizim tek seçeneğimizdi. Ancak ayrılmadan sadece günler sonra İsrail Khan Yunis’e saldırdı ve bu son sığınma umudunu öldürdü. Hastaneden ayrıldıktan sadece günler sonra dairem yok edildi, binlerce diğer evle birlikte.
Tek seçeneğimiz Rafah’ın kuzey ucunda bir çadır kurmaktı. Ancak bombardıman yine izimizi sürdü. Bu yüzden bir kez daha Han Yunus’a gitme kararı aldık. Mayıs ayından beri evsizdik, çoğu bina yıkılmış olduğu için Han Yunus’ta çadırlarda yaşıyoruz. O ay içinde İsrail ordusu Rafah’a saldırmak üzere olduğunu açıkladı.
Karşılaştığımız koşullar berbat. Az suya, iyi yiyeceğe, kanalizasyon sistemine ve mobilyaya erişimimiz yok.
Üzgünüm; ailemin yaşadığı zorluklar benzersiz değil. Bazıları Gazze’de 20 kez bile yer değiştirmek zorunda kaldı. Bugün çoğu insan barınacak bir yer bulamıyor ve sokaklarda uyumak zorunda kalıyor. Sürekli yer değiştirme bizi yormuş durumda; çoğu insan gelir veya yiyecek kaynağı olmadığı gibi ulaşım imkanı da yok. İsrail ordusu sözcüsü geniş toprakların tahliye emirlerini Facebook gönderileri ile duyurmaya devam ediyor. Ancak daha fazla Filistinli yerinde kalma riskini göze alarak hayatlarını sürdürüyor. Tekrar taşınmak için çok yorgunuz ve gidecek başka yerimiz de yok.
En az 41,000 Filistinli geçen yıl öldürüldü, çoğunluğu kadın ve çocuklar olmak üzere ve 10,000 kişi evlerinin enkazı altında kayıp durumda.
İsrail sadece Hamas’a karşı değil, Gazze’deki tüm insanlara karşı savaş açmış durumda. Belki de bunun bir sürpriz olmaması gerekiyor; çünkü 7 Ekim Hamas saldırılarının ardından sadece iki gün sonra İsrail Bakanı Yoav Gallant, İsrail’in "insan hayvanlarla" savaştığını söylemiş ve Gazze’den elektrik, yakıt, su ve neredeyse her şeyin kesilmesini emretmişti. O zamandan beri İsrail savaş makinesi, kararlı ve görünüşte sınırsız fonlama ve Biden Yönetimi‘nden destekle çalışmayı sürdürüyor.
İsrail’in yarattığı koşullar yaşamlarımızı zorlaştırdı; liderlerinin bundan gurur duyduğu bir şey. Her türlü ölüme maruz kalıyoruz; hava saldırılarından, acıktan, hastalıktan ölüyoruz. Dünyanın soykırıma ortaklığından dolayı çaresizlik içinde acı içinde ölüyoruz.
Bu savaşın ikinci yılına girerken, İsrailli generaller Gazze Şeridi’nin kuzeyini tamamen boşaltmak istediklerini söyledi. Bu planı zaten uygulamaya koyuyor gibi görünüyorlar; kuzeydeki tüm sivilleri güneye kaçmaları için emrederek sürekli yer değiştirme döngüsünü devam ettiriyorlar.
İsrail sürekli halkımı insanlık dışılaştırdı ve güçlü dostlarının desteğiyle Gazze’yi bir öldürme sahasına dönüştürdü. Dünyanın çoğu bu politikaları reddediyor. Ancak Batı hükümetleri İsrail’i silahlar ve politik kılıf ile desteklemeye devam ettikçe hiçbir ara verilmeyecek.
Bu makale orijinalde Arapça olarak yazılmış ve Gazze’deki sınırlı kaynaklar nedeniyle WhatsApp aracılığıyla paylaşılmıştır. Yazı, ReThink Media tarafından çevrilmiştir.
Kaynak : Time Gazetesi
Gizli Hazineleri Keşfedin
