Geçen yıl Hamas’ın Orta Doğu’yu ateşe veren saldırısının üzerinden bir yıl geçti. O kara gün, 1,200 kişinin hayatını kaybettiği ve İsrail-Filistin çatışmasının tarihteki en kanlı savaşlarından birinin başlangıcını işaret etti. BM ve ABD hükümetinin güvenilir olarak kabul ettiği Gazze sağlık bakanlığı verilerine göre, savaşta 40.000’den fazla Filistinlinin yaşamını yitirdiği ve İsrail’i Lübnan, Yemen ve İran’daki aktörlerle doğrudan silahlı çatışmaya sürükledi.
Aynı zamanda bu gün, İsrail ve dünya genelinde yüzlerce ailenin sevdiklerinin ya öldüğü ya da kaybolduğu yıkıcı haberle karşılaştıkları, ülkenin tarihindeki en büyük ölçekli rehine krizine dönüşecekti. O günden bu yana, 251 kişinin Gazze’ye kaçırıldığı, bunlardan 105 rehinenin Hamas’la yapılan müzakereler neticesinde serbest bırakıldığı bilinmekte. Cesur fakat ölümcül operasyonlar sırasında başka sekiz kişi kurtarıldı. Savaşın başlangıcından bu yana en az 35 rehinenin ölü olduğu ve yaklaşık 100 rehinenin bir yıl sonra hala esir olduğu doğrulandı.
Geçen yıl TIME’ın yayınladığı haberde, kaçırılanların ailelerinden ve yakın arkadaşlarından onlarca kişiyle görüşmüştü. Geçtiğimiz aylarda hayatını kaybeden Hersh Goldberg-Polin’in ebeveynleri Jonathan Polin ve Rachel Goldberg-Polin’in de aralarında bulunduğu kişilere odaklanılmıştı.
Şimdi, bir yıl sonra, o hikayenin portrelerini çeken fotoğraf sanatçısı Michal Chelbin, ailelerin üçüne ziyarette bulunarak 7 Ekim’den bu yana hayatlarının nasıl değiştiğini gözlemledi. Bu ailelerden ikisi sevdiklerinin eve dönüşünü görmeyi nasip olurken, geçen yılın travması hala etkisini sürdürüyor. Gazze’de hala rehin tutulan bir ailenin, birçok başka aile gibi, hala bekledikleri bir gerçekliğe sahip olduğu görüldü. İşte onların, kısaltılmış ve netleştirilmiş kelimeleri.
Keren Schem
Kızı Mia Schem, Nova müzik festivalinden kaçırıldı ve Gazze’ye götürüldü. Esaretinin dokuzuncu gününden sonra, Hamas ondan bir video yayınladı ve kolunun ciddi şekilde yaralandığını doğrulayarak en kısa sürede evine dönmesini istedi. Mia’nın esareti 55 gün sürdü ve Hamas’la yapılan bir mahkum değişim anlaşmasıyla serbest bırakıldı.
"Geçen yıl 7 Ekim’den sonraki normal hayatımıza dönmemiz gerçekten zor. Bu rehabilitasyon süreci uzun sürüyor. Daha fazla ameliyat geçirmesi gerekiyor ve duygusal iyileşme de gerekiyor. Bu izleme sürecinin ne kadar süreceğini bilmiyorum. Mia ve benim geçirdiğimiz travma nedeniyle tetikleyiciler her zaman etrafta oluyor. Normal bir hayat yok, 7 Ekim’den önceki hayat, 7 Ekim’den sonraki hayat değil."
Sigi Cohen
Oğlu Elia Cohen, Nova müzik festivalinden kaçırıldı. Saldırı başladığında Elia ve kız arkadaşı, bomba sığınağındaki diğer 30 kişiyle birlikte durumu kontrol altına almışlardı. Ancak, Hamas militanları sonunda sığınağı buldu ve içeri el bombaları atmaya başladı, etraflarındaki birçok kişiyi yaralayıp öldürdü.
Elia’nın ailesine İsrail ordusu, enkaz altında kaldığına inandıklarını bildirdi. Sigi Cohen, geçtiğimiz günlerde yeni bir torun dünyaya getirdi.
Hikayeyi hatırlamamak istemiyorum, o 250 rehineden biri olarak anılarımın unutulmasını istemiyorum. Bu, 7 Ekim’de uykularından alınan insanlar. Kim olduğumuzun, düşüncelerimizin veya dinimizin hiçbir önemi yok. Hayatlarımızı tek bir günde kaybettik. Ve ben şanslı bir şekilde evime dönebildim ama günümüzde hala evlerine dönemeyen insanlar var. Çocuklar, yaşlılar, kadınlar.
Yoni Asher ve Doron Katz-Asher
Yoni Asher’ın eşi Doron Katz-Asher ve 2 ve 4 yaşlarındaki iki kızı, Doron’un annesini ziyaret ederken Kibbutz Nir Oz’da kaçırıldı. 49 gün boyunca esaret altında kaldılar, sonra Hamas onları bir mahkum değişim anlaşmasıyla serbest bıraktı.
Yoni Asher: "7 Ekim’den sonra hala orada olan rehineler hakkında konuşacağımızı hayal etmemiştim. Bu aileyi tam olarak iyileştirmemizi engelliyor. Bu travmadan tamamen kurtulmamızı engelliyor. Ben onların yerinde olduğumda, yaşadıklarını düşündüğümde, kişisel olarak kendimi suçlu hissediyorum. 49 gün boyunca bu durumda olduğumda, bir yıl sonra onların yaşadığı acıyı hayal bile edemem."
Doron Katz-Asher: "Benim bakış açımdan, sanki dün gibi hissediyor ve hala devam ediyor. Tek bir sonu gelmeyen bir gün gibi. Bu durum beni kişisel olarak değiştirdi ve hayatta neyin önemli olduğu konusunda bana bir perspektif kazandı. Ailemi değiştirdi. Anlık günlük aktiviteleri, bir anda benden alınan şeyleri takdir ediyorum. Soğuk su içmek bile – belki kimse birini mutlu edebileceğini düşünmüyor."
Ebeveyn olmanın sorumluluğunu hatırlatarak, kaçırılma yaşadıkları olayla başa çıkma sürecini anlatan aileler, acılarını, umutlarını ve direnişlerini paylaşmaya devam ediyor. İsrail’deki rehinelerin ve ailelerinin hikayeleri, hala devam eden bir süreci ve insanların evlerine dönüşünü bekleyişlerini yansıtıyor.
Oded Plotnizki’nin haberi üzerine hazırlanmıştır.
Kaynaklar: TIME
Kaynak : Time Gazetesi
Keşfetmeye Devam Edin
